Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Duch Święty jest Osobą Boską, jedną z Trzech Osób we wspólnocie Trójcy Świętej. Uroczystość w sposób podniosły obchodzona w IV wieku. Wówczas ściśle wiązano je z przyrodą. Zielenią drzew i krzewów, rozkwitających kwiatów. Domy ozdabiano liśćmi i gałęziami. Zgodnie z ludowymi wierzeniami liście chroniły przed burzami, błyskawicami i piorunami. Dlatego Zesłanie Ducha Świętego nazywa się także Zielonymi Świątkami, W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. Ksiądz Jan Twardowski tak pisze o Zesłaniu Ducha świętego: ze znanych mi widzialnych znaków Ducha Świętego najbardziej odpowiadają mi trzy, czyli wiatr, woda i ogień. Święty Jan zapisał, że wiatr wieje tam gdzie chce. Ducha Świętego nie można przywiązać w jednym miejscu. Czy otworzyliśmy się na działanie łaski Ducha Świętego, Jego mocy, mądrości, rady, męstwa, umiejętności, pobożności (...) A może odczuliśmy, a nie potrafiliśmy tego nazwać lub nie do końca w to działanie uwierzyliśmy? Prosimy Boga, Jezusa Chrystusa i Matkę Bożą, która była w Wieczerniku w dzień zesłania Ducha Świętego, o pomoc i zapewne ją otrzymujemy, choć jej forma to tajemnica, której nie potrafimy odgadnąć.

Uroczystość Trójcy Przenajświętszej

W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, czyli w 56 dzień po Świętach Zmartwychwstania Pańskiego obchodzimy uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Niedziela ta zamyka w Polsce tzw. cykl wielkanocny, czyli czas spowiedzi i komunii świętej wielkanocnej.Wiara w istnienie Trójjedynego Boga jest dogmatem i jedną z największych tajemnic chrześcijaństwa. Prawda ta ukazuje, że Bóg jest jeden w swojej naturze, ale w trzech osobach. Przed Wniebowstąpieniem Pan Jezus sam mówi do Apostołów znamienne słowa: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie” (J 15,26).

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, to pełna nazwa święta, które kryje się pod tytułem „Boże Ciało”. Jest to ludowa nazwa, która w skrócie wyraża pełny sens całej uroczystości: obecności Jezusa Chrystusa w sakramencie Eucharystii, tj. pod postacią chleba i wina, które oznaczają Jego Ciało i Krew przelane dla naszego zbawienia. I choć używa się w nazwie tylko „Boże Ciało”, wiadomo, że chodzi tu również o Jego Bożą Krew, które dopiero razem stanowią całego Chrystusa. Kościół rozumie

to i wyraża w fakcie, że nie zawsze podaje się wiernym do spożycia Eucharystię w dwóch postaciach; wystarczy jedna postać Chleba albo Wina, która automatycznie zakłada konieczne dopełnienie. Podobnie dzieje się z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, które głównie polega na adoracji Chrystusa pod postacią Chleba Eucharystycznego. Integralnym elementem obchodów Uroczystości Bożego Ciała są oprócz uroczystej celebracji Mszy św. również procesje z Najświętszym Sakramentem po ulicach i drogach ludzkich osiedli. Z reguły procesji tej towarzyszyły przystanki przy 4 ołtarzach (4 strony świata) i czytanie Ewangelii (nierzadko z kazaniami) podkreślające realną obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina. „Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję, Nad wszystko co jest stworzone, boś Ty Dobro nie skończone”